Ditmaal kwam de kleine profeet Habakuk aan de beurt. Zoals gewoonlijk startte deze avond met een filmpje waarin Habakuk kort voorgesteld werd. Habakuk is een poëet die een beeldrijke taal gebruikt. Hij is te situeren op het einde van de zevende eeuw voor Christus ten tijde van koning Jojakim. De Assyrische overheersing wordt ingeruild voor de corrupte Babyloniërs die oprukken naar Juda om de hoofdstad Jeruzalem te verwoesten. In deze bedreiging ziet Habakuk een straf van God voor de mistoestanden in Juda.
Medepastoor Walter verving deken Jo en loodste ons door het boek dat bestaat uit drie hoofdstukken. Het eerste handelt over twee klachten van Habakuk en twee reacties van God hierop. Habakuk vindt dat het te lang duurt eer God ingrijpt tegen het geweld van de onrechtvaardige. God antwoordt dat Hij de Babyloniërs op Juda zal loslaten. Habakuk is ontzet. Hoe kan God kwaad met nog erger kwaad vergelden? God antwoordt ditmaal dat Babylon op zijn beurt zal vernietigd worden want rijkdom vergaren op de rug van een onderdrukt volk is onrechtvaardig. Dit antwoord geldt trouwens voor alle latere generaties. In het tweede hoofdstuk lezen we vijf wee-spreuken tegen de verdrukker. Het zijn waarschuwingen van God gericht op de onrechtvaardige. Het derde hoofdstuk is een hoopvolle lofzang. Habakuk blijft vanuit zijn geloof vertrouwen in tegenspoed en wordt een lichtend voorbeeld van de rechtvaardige.
In het boek Habakuk worden we geconfronteerd met de woede van God. In het Oude Testament duiken wel vaker verhalen op van een toornige God. Dit verhaal heeft het eigenlijk over een goede God, die Zijn volk onvermoeibaar op het rechte pad wil houden. De woede van God keert zich tegen alles wat het leven vernietigt, tegen het kwaad in al zijn vormen. Het is deze woede die de profeten willen duidelijk maken aan het volk. Het is de keerzijde van Gods oneindige liefde voor Zijn volk, dat telkens weer ontrouw wordt aan het Verbond.
Op 10 juni vindt de laatste bijeenkomst plaats in de Sint-Baafskathedraal in Gent, samen met alle andere parochies die dit leerhuis volgden.
Agnes De Mulder
