Na onze ‘afstap’ in Appels waren we op 13 november, met de parochieploeg van de H. Elisabethparochie - die het oude dekenaat Dendermonde omvat - te gast in Sint-Gillis buiten. Bedoeling was om medewerking te vragen voor de uitrol van het pastorale plan. We willen immers anticiperen op een kerksituatie die snel en definitief wijzigt. Dat vraagt durf, inzet en inzicht op langere termijn.
Dat we ons voor het vieren van de weekendeucharistie op één plaats zullen concentreren werd door de ene begrepen, door de andere werd weerstand geuit. Het voorstel om wekelijks te wisselen om zo elke kerk aan bod te laten komen werd door deken Jo en de parochieploeg begrepen, maar niet gevolgd omdat het de inzichten van het plan tegenspreekt. De deken opperde dat we juist tot één familie willen komen, waarbij er in de centrale kerk voldoende draagkracht van mensen is om alles te blijven organiseren.
We zouden met onze plannen graag landen in september 2027. Dat lijkt voor sommige geïnteresseerden te kort. Aan de andere kant moet je de zaken ook niet eindeloos rekken en zo het rouwproces pijnlijk lang maken, aldus onze moderator en parochieassistent Wim.
Dat het voor oudere, soms minder mobiele mensen moeilijk zal zijn om in de centrale kerk te geraken kan opgelost worden met ‘liturgisch carpoolen’. Iets wat we vandaag al kunnen oefenen in onze eigen parochie, aldus iemand uit Sint-Gillis. Daarmee reageerde hij op de vraag van de deken ‘of er ook nu geen mensen zijn die zelfs in hun eigen kerk van Sint-Gillis niet geraken zonder hulp?’ Dat is een diaconale taak waarin we vandaag overal tekortschieten. Dat kan een oefening zijn om nu reeds mee te beginnen, zegt Jo. Er zijn geloofsgemeenschappen in Dendermonde waarbij dit systeem – heel bescheiden – toch reeds werkt!
Doorheen de ontmoeting kon je voelen dat ‘loslaten’ van het vertrouwde altijd wat onrust en onzekerheid met zich meebrengt. Daarom zullen we goed moeten blijven informeren. We vragen onze gelovigen om mee te denken om dit plan zo goed mogelijk uit te rollen.
Deken Jo zei over de nieuwe richting die we zullen gaan: “Ik doe dit niet voor mezelf maar voor de mensen na mij, zodat in Dendermonde een levende parochie kan blijven bestaan. We willen tot één familie komen, een Christenfamilie, waaraan men constructief meewerkt en niet destructief afbreekt. Je energie positief aanwenden heeft een meerwaarde want ‘wachten’ tot het niet meer kan en dan de stekker er uittrekken… dan blijft er enkel leegte over.”
Een boodschap met een universaliteit, gedreven door de Geest van vernieuwing en hereniging.
Dit zal ons sterk maken in Jezus’ Naam.
De parochieploeg
