“Beter één mooi verzorgde eucharistieviering in de hand dan tien snel afgehaspelde, omdat-het-nu-eenmaal-moet vieringen in de lucht”, zou je kunnen zeggen. De liturgie is heel erg belangrijk: we ontmoeten er God en Christus op een heel bijzondere, intense manier, in Woord en Brood. Het komt er dus op aan om dit goed te verzorgen en voor te bereiden, niet alleen voor God, maar ook opdat alle aanwezigen de kans krijgen en in de goede setting geraken om God te ontmoeten. Ook daarom is het belangrijk de krachten te bundelen: liever alle mensen van de hele regio met talent voor zang, lezen, mis dienen, getuigenis en homilie verzamelen voor één mooie viering waarvan iedereen geniet. Bovendien merk je het als gelovige wanneer de voorganger of een andere bedienaar zich moet haasten van de ene viering naar de andere. Als hij niet even tot innerlijke rust kan komen, zal dit zich ook uiten in zijn verschijning en manier van voorgaan, wat het ook weer moeilijker maakt voor de andere aanwezigen om ‘in’ de liturgie te komen. Overigens groeien we op liturgisch vlak nu al naar ‘de nieuwe parochie’ toe tijdens Kerstmis en de Goede Week, omdat er dan op minder plekken vieringen zijn. We willen deze trend verder zetten. Zo zullen we vanaf volgend jaar op Goede Vrijdag slecht één kruisweg voorzien, telkens op een andere plek (dit gebeurde reeds intussen, nvdr.).
We komen ook even terug op wat we in het begin van ons pastoraal plan over respect zeiden. Tijdens de zondagsviering merken we, zeker in de Onze Lieve Vrouw kerk, hoe mensen de liturgie op een eigen manier beleven: sommigen knielen tijdens het eucharistisch gebed, sommige mensen buigen voor ze te communie gaan, weer anderen gaan naast de zondagsviering ook naar de wekelijkse aanbidding met versperdienst op donderdagavond. Elke manier van geloofsbeleving heeft zijn waarde als het vanuit een diep respect voor God gebeurt. Iemand die knielt tijdens het eucharistisch gebed wil daarmee niet zeggen dat mensen die blijven staan slecht bezig zijn. Door te knielen willen zij enkel hun eerbied voor God kenbaar maken. Wij staan hier achter: de kerk is immers ‘eenheid in verscheidenheid’. Het is misschien aangewezen om alle mensen van de geloofsgemeenschap mee te doordringen van die mentaliteit, hetzij door het soms eens aan te raken in de homilie of voorbeden, hetzij door er zelf eerlijk te gaan achter staan als iemand je wat meewarig aanspreekt over mensen die, zeg maar, vaak knielen.
Wij geven ook de voorkeur aan eucharistievieringen boven gebedsvieringen: die liturgie is nog veel rijker. In die zin is het beter dat iemand die in ‘zijn’ parochieplek nog een gebedsviering heeft, toch in de kerk terechtkan waar eucharistie gevierd wordt. Tegelijk kunnen ook leken die bereid zijn daartoe de nodige bekwaamheid te ontwikkelen, af en toe de homilie verzorgen.
Wat is er al?
- Op alle kerkplekken zijn er verzorgde eucharistievieringen;
- De voorgangers werken tijdens het weekend met een beurtrol;
- Opmerkingen en suggesties ivm het liturgisch samenkomen worden in de parochieploeg besproken;
- Opvallend is dat de vieringen op sommige plaatsen weinig volk trekken; precies daarom trekken we de kaart ‘samen staan we sterker’ (en wordt de liturgie voor iedereen rijker). Tegelijk willen we de verscheidenheid aan stijlen in de manier van eucharistie vieren garanderen op voorwaarde dat een eucharistieviering ook echt een eucharistieviering blijft.
Concrete actiepunten:
- We evalueren in elke vergadering bijzondere vieringen of vragen/kritiek in verband met de liturgie;
- We bereiden de vieringen van bijzondere liturgische periodes goed voor, of bekijken wie in een liturgische werkgroep kan zitten die zich daarmee bezig houdt.
- We werken aan de bekendmaking van een draaiboekje voor lectoren tijdens uitvaarten (het ICL geeft zo’n boekje al uit);
- We denken ook na over gezins- en kindervieringen, en gaan op zoek naar vrijwilligers die dit mee kunnen organiseren.
In een volgende aflevering spitsen we onze aandacht toe op een vierde, niet minder belangrijke pijler van de geloofsgemeenschap: diaconie, of dienstbaarheid aan de medemens.
De parochieploeg
